Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

O ρόλος της μητέρας, όχι μόνον ως μάνας-τροφού κατά την πρώτη (στοματική) φάση της ανάπτυξης του βρέφους στη δυαδική σχέση μητέρας - παιδιού, αλλά και ως παράγοντος ωρίμασης στην όλη ψυχοσωματική ανάπτυξη του ατόμου είναι αναμφισβήτητος.
H μητέρα για το βρέφος αποτελεί την αρχαϊκότερη μορφή ταύτισης. Οι πρώτες αναφορές στη μητέρα, έχουν ως αφετηρία την Αρχαία Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οι αρχαίοι μας πρόγονοι τιμούσαν κάθε άνοιξη τη Μητέρα-Γαία, η οποία ήταν σύζυγος του Ουρανού και μητέρα ολόκληρου του κόσμου, ως την υπέρτατη θεότητα.
Εξίσου σημαντική θέση στην αρχαία θρησκεία, φαίνεται πως κατείχε κι η κόρη της Γαίας, η Ρέα, η οποία ήταν μητέρα όλων των θεών και μάλιστα η πρώτη που γέννησε με τοκετό και ανέθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα.

Μέχρι και σήμερα η μητέρα γιορτάζεται και τιμάται σε όλη την υφήλιο ως ο άνθρωπος που γεννά τη ζωή, ως ο ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνίας. Ο ρόλος της είναι αναμφίβολα σημαντικός, αφού καθημερινά καταβάλλει μεγάλο αγώνα να αναθρέψει το παιδί της, να το φροντίσει και να του χαρίσει τα καλύτερα εχέγγυα με σκοπό να καταστεί ένας ανεξάρτητος και ώριμος ενήλικας που μπορεί μόνος του να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Δεν είναι τυχαίο που τόσα έργα έχουν γραφτεί από μεγάλους λογοτέχνες και ποιητές και εξυμνούν τον ρόλο και την αξία της, χαρακτηριστικά στο ομώνυμο του Γιάννη Ρίτσου αναφέρεται: «Μητέρα, μητέρα πού αρνηθήκαμε την τρυφερή σοφία των δακρύων σου πού ‘ναι το μακρόθυμο χέρι σου με την έκφραση της καρτερίας πού ΄ναι το χέρι σου ν’ ακούσουμε την αυγή και τη θάλασσα να ζεστάνουμε τη μοναξιά;»

Σκεπτόμενοι, λοιπόν, το γνωστό ρητό « ουδείς αναντικατάστατος», μήπως τελικά αξίζει να εξαιρέσουμε τη μητέρα;

Δέσποινα Δαλέτζα Ειδική Παιδαγωγός/ Εκπαιδευτικός

Πηγές: H Αρχαϊκή Μητέρα: Μυθολογία και βασικές ψυχαναλυτικές έννοιες Π. Σακελλαρόπουλος, Κ. Παναγιώτου, Σ. Ευστρατίου Εικόνα: “The mother and the child”- Gustav Klimt